Goodby Thailand, 'hellow' Birma ;-)

Er zijn inmiddels al weer bijna 4 weken van onze reis verstreken. "Times flies, when you're having fun". In dit (korte! ) verhaaltje lees je onze laatste belevenissen vanaf het moment van aankomst in Kanchanaburi tot vertrek naar Birma✌️

Na onze fijne scooter-ervaring op Koh Tao besloten we opnieuw een tweewieler te huren. Hiermee zijn we helemaal - zo'n 60 kilometer(!) -naar de Erawan Waterfalls gereden. Je moet er wel een houten reet voor over hebben, maar daar krijg je vrijheid en een prachtige rit voor terug  

De Erawan watervallen waren super mooi en vooral avontuurlijk. Ik voelde me een echte Robbinson, want het laatste deel van de waterval heb ik beklommen. Voor degene die er zelf niet zijn geweest: de Erawan watervallen stromen over kalksteen, dat oplost in het water. Staat het water stil? Dan dwarrelt de kalkoplossing neer en wordt het hard, waardoor er telkens nieuwe dammetjes ontstaan en dus nieuwe watervallen. In totaal is dit natuurverschijnsel meer dan 2 kilometer lang! Het water is super schoon en het wemelt er van de vissen, die nergens van schrikken. Op het vrekke af: alles voor food. Je zou ze bijna als huisdieren kunnen bestempellen, want ik kon ze gewoon oppakken; wel een beetje glibberig  

De volgende dag hebben we op aanraden van Jan en Wilma, heerlijk gerelaxt en zijn we naar de monky tree geweest. Ofcourse by scooter. De aapjesboom is een gigantische  eeuwenoude boom waarvan je de stam kunt omhelzen met maarliefst 12 mensen! Zie de foto's en je weet wat ik bedoel. Op de terugweg zagen we een bordje met: Crystal Cave staan. Die hebben we ook mooi even meegepakt. Best een heel gebeuren, want je moest door super smalle doorgangen: claustrofobic!

Op de vierde dag in Kanchanaburi zijn we met het treintje de beruchte 'River Kwai bridge' overgegaan, opweg naar de 'Hellfire-pass'. Ongeloofelijk wat de gevangenen van de Japanners daar tijdens de Tweede Wereldoorlog voor elkaar hebben gekregen: een doorgang van zo'n 5 meter breed en 1200 meter lang door de harde rotsen om een treinverbinding tussen Thailand en Birma te creëren. En dat zonder machines, alles met de hand: indrukwekkend en triest! Vele soldaten hebben voor dit project het leven gelaten. Na deze droevige activiteit is het tijd voor iets anders.

Wat hebben oerwoud, een boedistisch mediterend stuntvrouwtje die de hele dag bezig was met 'happiness', olifanten, gibbons, een tarrantulla spin en tal van andere dieren met elkaar te maken?! Nou precies, een jungle trekkingtocht met een geweldige gids die luistert naar de naam Noi. Na 5 dagen Kanchanaburi waren we toe 'aan een nieuwe fase' en besloten we om de natuur van National park Khao Yai te ontdekken: wat een super goede zet! 

Uit de vorige alinea blijkt overduidelijk dat we de jungle in zijn gegaan. Dit is al een hele ervaring op zich, maar wat de tocht onvergetelijk maakte, was toch zondermeer het enthousiasme van onze lieve gids 'Noi'. Zonder haar eerst te beschrijven, is het onmogelijk om jullie mee te nemen in ons beestelijke avontuur, dus hierbij stel ik je voor aan Noi: 

Noi is een zelfbewuste levensgenieter met een  Boudistische insteek van rond de 50. Zelf gaf ze aan een jonge meid van 18 te zijn. In tegenstelling tot veel familieleden, weigert Noi haar grond te verkopen waar haar 'farm' op staat, want ze vindt het belangrijk om zelfvoorzienend te zijn. Noi leeft letterlijk van het land en de inkomsten die ze vergaart met het rondleiden van touristen. Daarnaast is ze ook Engels lerares en meester in verschillende 'Martial Arts' sporten (voor de onwetenden: Martial Arts is een verzamelnaam voor allerlei Aziatische vechtsporten). Trots verkondigde Noi ons dan ook dat ze zelf een keer 'stuntvrouw' is geweest in een Thaise film. Daarnaast is Noi een complimenteus wezen; aan iedere Thaise collega-gids verkondigde ze dat zìj vandaag een 'special tour' had met twee 'moviestars', waarop haar collega's hun smartphone pakte en een foto van ons maakten. Best raar, maar wel grappig. Noi vertelde veel over planten en hun geneeskundige toepassingen en over wijsheden in het leven. Dat maakte de tour een groot succes! 

Nou dan nu over de tour zelf...  Om 7:30 uur 's ochtends vertrokken we met een pick up. Onderweg stopten we omdat Noi een 'gibbon' (aap die tot famillie mensapen behoort) had gespot. Ze stapte uit en begon: "Oehoew, ..... Oehoew .. Oehoew-oehoew-oehoew" geluiden te maken om de beesten te lokken. Daarna gaf ze ons instructie om haar na te doen. 'Oehoewend' stonden we daar en onze inspanning bleven niet onopgemerkt; na 5 minuten wachten, vingen we een glimp op van twee gibbons 

Na dit eerste hoogtepunt zijn we verder gegaan, dieper het woud in. Ongelooflijk: wat een mooie plek. Gaandeweg hebben we diverse soorten bomen, eekhoorns, een zwerm overvliegende 'neushoornvogels', een tarrantulla spin (ieuwhl!) en een groep wilde olifanten gezien. Ge-wèl-dig!☺️☺️   

We zetten onze reis voort in de Birmaanse stad Yangon. Ik ben ontzettend nieuwsgierig naar dit land, vooral vanwege zijn politieke geschiedenis. Ben jij ook benieuwd naar Birma? Check dan de volgende update! Xx