Open water dive experience!

En ja hoor - zoals beloofd - ook een tweede update;-). Ik begin de smaak van het schrijven te pakken te krijgen. Waar waren we gebleven? Owja, bij de haastige check-out in Bangkok. 

Op straat staande, kochten we een busticket naar eiland: Koh Tao. De bus zou om 21:00 uur uit Bang Kok vertrekken; en aangezien het pas 14:00 uur was, namen we ruim de tijd om te genieten van het zwembad en een paar (echt maar een paar!) drankjes. Vervolgens zijn we rustig gaan eten in de buurt van 'the bus pick-up point'.

We hebben zeker niet 'tùh' rustig gedaan, want achteraf bleek dat de bus veel te laat was. Als echte Hollanders - stipt op tijd - arriveerde we om 21:00 uur op het afgesproken punt. Een chagrijnig manwijf gaf aan dat de bus 'mechincal problems' had: hebben wij weer! Na drie vleesspiesjes, twee porties vers fruit en maarliefst 2 uur(!) wachten - op een smerig plein, vol met kakkelakken en ratten - arriveerde de bus.. Eindelijk! Gelukkig hadden we twee plaatsen vooraan helemaal bovenin de bus: jeehj! Brams lange benen waren hier overigens ook erg blij mee;-) 

Na een eindeloze rit van 9 uur en een twee uur durende boottocht, kwamen we vermoeit aan op Koh Tao. Wat een prachtig eiland! Helaas wel een beetje verborgen achter tropische regenbuien.  

Bij aankomst werden we direct opgehaald door een taxi van Cool Blue Diving: now let's dive! Uuuhm nee.. Eerst de schoolbanken in Bram en Sjoerd! 

Bij aankomst kregen we de sleutel van een 'shared room'.. Het proberen waard, vonden we. Zeker omdat het bij de prijs van het duiken inzat. Echte Nederlanders zijn we ook hè?!;-). Bij binnenkomst van de gedeelde slaapkamer, lag er een pittig kroketje met een kater op het bovenste mattras van een stapelbed te maffen. Onze twee bedden waren welliswaar opgemaakt, hoewel de kussens ontbraken en er vlekken in de lakens zaten. Niet echt chill. Zo'n slaapplek wil je natuurlijk niet aantreffen en al helemaal niet na een slapeloze nacht. We besloten dan ook een 'private bungalow' te nemen voor €25,- per nacht. Nog steeds een klein bedrag voor Europese maatstaaf, maar een gemiddelde Tai zou daar toch zo'n 5 dagen voor moeten werken, is ons verteld.. Hoe dan ook: alles beter dan de 'shared room'.  

Na een 'power nap' van drie uur, begonnen we aan de typisch Amerikaanse duikinstructie-video's. We legde al kijkenden  contact met een Nederlandse jongen, genaamd Tom en een Duitser die naar de naam Frank luistert.

Toen we eindelijk door al het audio-visuele materiaal heen waren geworsteld, kregen we als klapper op de vuurpeil ook nog huiswerk mee: verrassing;-). Alle go's en no go's omtrent duiken stonden uitvoering in een Engelse handboek beschreven dat we diende te bestuderen. Ook moesten we vragen beantwoorden. Gelukkig waren we met zijn vieren (Tom, Frank, Bram en ik) en konden we onze krachten bundelen. "Jij vraag 1 tot en met 5 en ik vraag 6 tot en met 10 (enz.)", was onze strategie

De volgende dag kregen we - ons clubje van 4 - trainging van 'instructor' Andreas. Een aardige jonge uit Zweden, die na zijn studie op reis zijn passie - namelijk duiken - had gevonden. Andreas spreekt goed Engels en was erg geduldig. Na een uitgebreide theoretische sessie, waren we klaar voor de praktijk. 

Eerst oefenen op het droge; in dit geval het zwembad We leerden hoe je een duikuitrusting gereed maakt voor gebruik. Daarna oefende we de blangrijkste dingen, zoals: hoe onderwater te ademen, het reguleren van gewicht, omgaan met noodsituaties en ga zo maar door. 

Op de tweede dag, na een training in de ochtend, was het tijd voor ons examen. Spannend! Gelukkig zijn we beiden met vlag en wimpel geslaagd. Daarna waren we echt klaar voor de praktijk: een duik van 12 meter diep stond op de agenda. 

Aangekomen op de duikplek begon het te regenen en hoewel we hadden geoefend in het zwembad, kan ik niet ontkennen dat ik een beetje zenuwachtig was.  

Het water was troebel, ofwel - zoals ze dat hier zeggen - de 'visability' was niet goed. Daarnaast ontstond er veel mist in mijn nieuwe duikbril, wat overigens normaal is bij een niet eerder gebruikt masker. Ik kon dus niet veel zien. Dit maakte dat ik best gespannen was en ik keek een beetje op tegen de volgende duik. Achteraf nergens voor nodig!  

Na een heerlijke tonijcarpatio en een welverdiende nachtrust was het tijd voor duik-dag twee. Na een korte boodtrip kwamen aan op twee riffen, genaamd 'Twins' en 'White rock'. Het water was vandaag kraak helder! En ik voelde me als een vis in het water op 18 meter diepte. Dit geldt ook voor Bram✌️